مسجد جامع ورامین ، مهم‌ترین بنای قدیمی شهر ورامین است که خوشبختانه بیشتر بخشهای آن هنوز باقی مانده است. کار پی‌ریزی مسجد جامع ورامین ، در دوران سلطنت سلطان محمد خدابنده، آغاز شد و در عهد فرزند و جانشین وی سلطان ابوسعید هتل اوین به پایان رسید. قسمتی از آن در سال ۷۲۲ تا ۷۲۳ هجری قمری ساخته شد (۱۳۲۲م) و بخشی دیگر آن در سال ۷۲۶ هجری قمری (۶-۱۳۲۵ م) خاتمه یافت. این بنا که در عهد شاهرخ میرزا تیموری (۸۱۵ ه.ق) نیز یک بار تعمیر و مرمت شده بود، شامل سه قسمت است:مدخل و سردر مسجد جامع ورامین که تقریباً رو به ویرانی است و بخشی از کاشیهای معرق و فیروزه رنگ آن از بین رفته و کتیبه موجود آن نیز چندان خوانا نیست. قسمتهای طاق‌دار که این قسمت دارای ده طاق نمای کوچک و یک طاق بزرگ در وسط است که با هم راهرویی مخفی را تشکیل می‌دهند. کتیبه‌ای روی طاق نماهای چهارم و پنجم در سمت جنوب بنا موجود است و کتیبه‌ای نیز روی دیوار آن دیده می‌شود. بخش اصلی مسجد جامع ورامین که شامل شبستان و ایوان و گنبد بزرگ آجری هتل انقلاب تهران و بناهای طرفین شبستان است. محرابی با گچبری مفصل، زیر گنبد مسجد وجود دارد که در زمان شاهرخ میرزا ساخته شده، ولی کامل نیست. حوض بزرگ داخل صحن و حوض کوچک مقابل سردر مسجد و نیز پایه‌های اصلی بخشهای نابود شده، از زیر خاک بیرون آورده شده است.